ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ.”

ΕΤΟΣ 2000

Η άμεση σχέση μου ως εθελοντής πυροσβέστης στην πόλη μου με βοήθησε πάρα πολύ για την ανάπτυξη της ιδέας του εθελοντισμού και της πυροπροστασίας γενικότερα στην Ελλάδα. Έτσι για πρώτη φορά όταν έμαθα ότι το έτος 2000 ένα πυροσβεστικό όχημα θα βγει εκτός υπηρεσίας λόγω ηλικίας, θα πουληθεί σε ιδιώτες και θα αγοραστεί ένα νεότερο, άρχισαν οι πρωτες μου ενέργειες. Μετά από αιτησή μου στην πυροσβεστική υπηρεσία και στο Δήμαρχο της πόλης κ. Oliver Quilling, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο μου παραχωρήθηκε εντελώς δωρεάν. Το αυτοκίνητο αυτό το μετέφερα οδικώς στην Ελλάδα (μία αξέχαστη εμπειρία) και για μερικά χρόνια (όσο το δούλευε εθελοντικά ο πατέρας μου) πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην περιοχή του Δήμου Κραννώνα της Λάρισας (Ο Δήμος Κραννώνα περιλάμβανε τότε, 13 χωριά).

Δυστυχώς η καταστασή του αυτοκινήτου σήμερα είναι απαράδεκτη αφού παρά τις συμφωνίες που κάναμε και τις υποσχέσεις που μου δόθηκαν, το εγκατέλειψαν (χωρίς έναν χώρο να στεγάζεται, χωρίς συντήρηση, με σπασμένα τζάμια κτλ). Για όσους ξέρουν την ελληνική παραγματικότητα καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ (μία επίσκεψη στους χώρους του Δήμου όπου στεγάζονται τα απομινάρια του, θα σας λύσει όλες τις απορίες). Η πίκρα μου ήταν και είναι μεγάλη, γιατί αυτό που έκανα έγινε με μεγάλη αγάπη. Ήλπιζα για κάτι καλύτερο. Ήλπιζα ότι θα εκτιμούσαν αυτή την προσπάθεια και θα πρόσεχαν ως κόρη οφθαλμού ένα εργαλείο που θα τους προστάτευε (αυτούς και την περιουσία τους).

Είχαν πλέον ένα πυροσβεστικό αυτοκίνητο μπροστά στην πόρτα τους για άμεση βοήθεια. Σε περίπτωση πυρκαγιάς ή ατυχήματος, η επέμβαση της πυροσβεστικής από την Λάρισα δεν θα μπορούσε να είναι αμεσότερη αφού οι αποστάσεις είναι μεγάλες και ο λιγότερος χρόνος για άμεση επέμβαση ξεπερνά κατά πολύ τα 30 λεπτά της ώρας.

Η απογοητευσή μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν σε συζήτηση που έγινε, τους είπα: εγώ σας έφερα το αυτοκίνητο, εσείς μεριμνήστε να ιδρύσετε εθελοντική πυροσβεστική και γίνετε παράδειγμα προς μίμηση. Κάντε κάτι για τον τόπο σας, για τον τόπο μας. Η απάντηση: ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ; Το 2002 θα μπορούσα να μεταφέρω κι άλλο όχημα. Αυτή τη φορά, ένα που θα μπορούσε να φεταφέρει 5.000 λίτρα νερό. Δεν το έκανα όμως, γιατί εκκρεμούσε ακόμη η υπόθεση του πρώτου αυτοκινήτου. Είχαν περάσει 2 χρόνια και δεν του είχαν βγάλει πινακίδες κυκλοφορίας και λίγο έλειψε να κυνηγάει η εφορία εμένα. Αφού "πότισαν μερικά λουλούδια και τα χοιροστάσια κάποιων ημέτερων" το διέλυσαν και το παράτησαν κάπου για να αργοπεθάνει.

Σήμερα (2020) το αυτοκίνητο αυτό σκουριάζει σε κάποιον χώρο του Νέου Δήμου (πλέον) Κιλελέρ.

Στην επόμενη φωτογραφία βλέπετε άρθρο της εφημερίδας  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λαρίσης, από την τελετή παραλαβής/παράδοσης του πυροσβεστικού οχήματος από τον τότε Δήμαρχο Κραννώνα κ. Αθανάσιο Μπαντούλη (Δεκ. 2000).